ซึ่งเป็นเรื่องที่ดีมากๆเพราะว่า น้องหลินปิง นี่เป็น ขวัญใจ ของพวกเรา คนไทย ทุกคน
และพอดีมี ใคร แถวๆที่มีบล๊อกอยู่แถวๆนี้บอก อาเจ้ ว่าน่าจะพิมพ์เรื่องราวของ หมีแพนด้า ให้ได้อ่านกัน ก็เลยนำเรื่องราวของ หมีแพนด้า ครั้งที่ อาเจ้ ได้ไปท่องเที่ยว ณ เมือง เฉินตู ประเทศจีน มาเก็บเอาไว้เป็นความทรงจำด้วยค่ะ
ศูนย์อนุรักษ์หมีแพนด้า อยู่ที่เมืองเฉินตูค่ะ ซึ่งจากการไปท่องเที่ยวในครั้งนั้นก็ได้ความรู้มาว่าที่นี่เป็นแหล่งเพาะพันธ์หมีแพนด้า และยังมีการวิจัยและศึกษาเพื่ออนุรักษ์หมีแพนด้าอีกด้วย
หมีแพนด้า เค้าจะมีการดูแลกันเป็นอย่างดี เรียกว่าปกป้องอย่างกับ " ไข่ในหิน " ยังไงยังงั้นเลยทีเีดียว
รูปนี้เป็นภาพของน้องหมีน้อยวัยแบเบาะแบบว่าพึ่งจะตื่นลืมตามาดูโลกได้ไม่นาน
เค้าจะดูแลอย่างดีเลยล่ะค่ะ
ตอนแรกที่เห็นคิดว่าเป็น ลูกหนู ซะอีก แต่ว่าน่ารักจัง ตัวจิ๋วๆดี
หลังจากไปดูน้องหมีตัวจิ๋วมาแล้ว ด้วยความที่อยากจะเห็น น้องหมีตัวเป็นๆก็เลยเดินหากันค่ะ
ก็ไม่ได้หายากเย็นอะไรเลย น้องหมี ก็นอน กิน เดิน เล่น กันอย่างสนุกสนานอยู่ทั่วบริเวณนั้นค่ะ
ภาพนี้น่ารักอ่ะ หมีน้อยกินต้นไผ่
เห็นคุณหมีแพนด้าอย่างนี้ทำให้ อาเจ้ นึกถึงเพลงหมีแพนด้า ของวง ไฮโร ขึ้นมาค่ะ มีอยู่ท่อนนึงเค้าร้องว่า
" หมีแพนด้าเขาว่าน่ารัก ผมนี้ชัก ชักอยากจะเห็น
อยากจะสัมผัสหมีตัวเป็นๆ อยากจะเห็น เห็นหมีแพนด้า
อยากจะรู้มันอยู่ยังไง มันกินอะไรถึงได้โตมา
กินยอดไม้ยอดไผ่ยอดหญ้า หรือกินพิซซ่าเหมือนกันกับคน "
หมีนอนพึงพุง...............................น่ารักจัง
จบหนึ่งตอน
มาต่อตอนหน้าค่ะ
น่าอิจฉาจังเลย ได้ไปเดินดูด้วยตัวเองด้วย
ตอบลบตอนเกิดใหม่ๆตัวเล็กมากๆเลยนะคะ
ไม่น่าเชื่อว่าจะโตมาใหญ่ยักษ์ได้ขนาดนั้น
ขอบคุณสำหรับเรื่องเล่าน่ารักๆค่ะ
น้องหมีน่ารักมากเลยค่ะ อยากเห็นตัวจริงเป็นๆ ถ้ามีโอกาสไปดู ไจแอนด์แพนด้า จะเอารูปมาฝากนะค่ะ
ตอบลบขอขอบคุณค่ะ ที่มาเยี่ยมชม บล๊อก นะจ๊ะ
ตอบลบก็นะ แบบว่าตอนเล่าจะเน้นและเมามันส์ในอามรณ์มาก
ก็เลยเป็นแบบนี้แหล่ะจ้า